7 feb: Voetpadkloof – Graskop 270 km
We laten de
eindeloze vlaktes achter de rug en gaan weer de hoogte in, ook al wordt dit
gebied het Kruger Lowveld genoemd. Dit is de streek (nog altijd groter dan
België) waar elke Zuidafrika toerist op afkomt: Kruger Park, Blyde River
Canyon, Pilgrim’s Nest.
En dat merk je meteen
aan het drukker wordend verkeer en nog meer aan de souvenirstandjes bij elk toeristische hotspot. Elke dag opnieuw, uren
turend vanonder een parasol of schaduw van een boom of gewoon in de blakende
zon. En als er dan een mogelijke klant (lees: blanke) opduikt, zich uitslovend
in vriendelijkheid en witte tanden smile, hopend hiermee hun avondeten te kunnen verdienen. Zoals
in Pilgrim’s Nest, een gouddelvers spookstadje dat keurig gerestaureerd is. Bij
een fotorondje oud kerkhof valt het me op hoeveel “unknown” schamele graven er
zijn, de droom en glamour van de gelukszoekers is hier blijkbaar ver weg, Tijdens
onze verkenning van het plaatsje wordt onze
-inmiddels aardstoffige- auto door 2 guitige kereltjes onder handen
genomen met water en spons om breedsmiling een fooi af te wachten. “Thats not my
car guys, I had a brown one” – eerst ongeloof, dan gegiechel dat wel verzuurd
als ik hen 100 Rand geef. (100 Rand = € 7) “No sir, it’s 200 Rand, we zijn met
twee.” Met alle chinezen maar niet met deze belg. “I think it’s already more
than enough” wetend dat ze hiermee al 2 avondmalen kunnen voorzien.
Dankzij de
wondere wereld van het internet heb ik een blokhut kunnen boeken voor 2 dagen,
ver weggestoken in het landschap bij Lisbon Waterfalls. Een WAW-gevoel overvalt
ons, alle gerieflijkheid van ingerichte keuken, badkamer, terras en de
nabijheid van een zacht ruisend riviertje. Enkel de zon en horden vogeltjes
zullen ons gezelschap houden, de boze wereld is weer even héél ver weg. En dat
allemaal voor nog niet de prijs van één avondmaal in Belgikske.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten